სიყვარულისა და სიშმაგის შესახებ

საადი შირაზელი, "ბუსთანი"
მესამე კარი, მეათე იგავი


ერთ კაცს ვიხსენებ, ხელზე რომ რკინის თათმანი ეკეთა,
ლომისკენ რომ წავიდა და მას დასაჯაბნად ეკვეთა;

ლომმაც აძგერა ლომურად მეტოქეს თვისი ტორები
და კაცი ძირს გააგორა, რუმბივით გასაგორები.

შესძახეს იმ კაცს: "რას გორავ, ქალი ხომ არ ხარ ნაზიო,
რკინის თათმანი აძგერე მაგ ლომს, რომ ახრჩობს ბრაზიო"

მაშინ ლომის წინ მგორავმა იმ რკინის თათმანიანმა,
იყვირა: "ლომთან არ უნდა იბრძოლოს ადამიანმა!"

ტრფობა, ვით სულთამხუთავი, თუ ბრძენკაცს თავს დასდგომია,
ბრძენი ჰგავს იმ თათმანიანს, ხოლო ტრფიალი ლომია.

ტრფობამ თუ ერთხელ დაგაბა და მერე ასჯერ კვლავ ები,
ვერას გააწყობ, ვით ლომთან, თუნდ გქონდეს რკინის მკლავები.

თუ სიყვარული მოვიდა, დაემშვიდობე გონებას, --
ბურთივით იგრძნობ სულ ჩოგნის ცემით აქა-იქ გორებას.